GEÇMİŞİN ÇALGICISI

Onsuz yeni bir sabah daha.

Bugün tam iki yıl oldu. Onu kaybedeli.

Ellerinin avucumdan kayışı,kucağımda son nefesini verişinin üstünden tam iki yıl geçti.

Senelerdir piyano başındayım ama sadece senin karşına çıkarken ilk günkü heyecanım.

Bugün tekrar sana çalıcam ilk günkü heyecanın etkisinde.

Beni ilk gördüğünde piyano başındaydım ve o şarkı için tutturmuştun.Valse.

Senin için tekrar burdayım.

Üstümde etekleri uçuşan mavi elbise,saçlarım toplu,ayaklarımda da aldığın o babetler. Evet hala giyiyorum.

Sen gittikten sonra bende büyümeyi bıraktım.

O lanetli yerdeyim. Senin için katlanıyorum. Sadece sen.

Kalbim çok acıyor.Sanki hıçkıra hıçkıra kan ağlıyor.

Ellerim hem terliyor hem üşüyor. Etrafta bir sürü insan var.

Gözler üstümde. Oturdum piyanonun başına.

Derin derin nefes alıp başladım içimden geri saymaya.

Alkış sesi yankılanmaya başladı bir anda.Şarkı başladı ve parmaklarım notaların üstünde dans etmeye başladı.

İlk notayla gözlerim kapandı ve başladı film senaryomuz.

Sen belirdin, kocaman tebessümüm ardından.Kendimi rahat bırakmaya çalıştım.Şelaleden akan su misali...Kalbim gümbür gümbür atıyor.

Vücudum ritme uyum sağlıyor.

Ya da titriyorum, bilmiyorum. İçimden sayıyorum bitmesi için son saniyeler.

En acısı ne biliyor musun?Bu şarkıyı son kez çalıyorum sana.

Bir anda bir yağmur bastırmaya başladı.

Ağlama, kıyamam ben sana. Sona yaklaşırken hızlanmaya başladım.

Resmen yağmurla yarışa girmiştik. Ya da senle.Gözlerimi açtım ve bir yaş senle beraber aktı.

Şarkı bitti. Ellerim usulca kucağıma düştü. Ne kadar öyle kaldım, bilmiyorum.

En son kafamı gökyüzüne kaldırdım ve sana kocaman gülümsedim. Kocaman bir ses yankı yaptı. Şimşekler çakmaya başladı.

Daha çok gülmeye başladım ve perde kapandı...

 Kuşadası Anadolu Lisesi                                                                                               

 Elif Naz Timurtaş